Jarosław Bednarek, Urszula Rogalla, Tomasz Grzybowski

Pułapka typologii antropologicznej*


Z Katedry Medycyny Sądowej Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

Kierownik: prof. dr hab. K. Śliwka


Istotą typologii antropologicznej jest przyporządkowanie ludzi do poszczególnych typów na podstawie określonego zespołu cech morfologicznych. Autorzy tej koncepcji twierdzą, że cechy właściwe dla danego typu dziedziczą się monogenicznie zgodnie z prawami Mendla. Zgodnie z tymi założeniami, na podstawie cech budowy czaszki możliwe jest jednoznaczne określenie koloru oczu, włosów itp. Mogłoby to mieć istotne znaczenie dla identyfikacji osób na podstawie szkieletu, gdyby nie fakt, że typologia stoi w znaczącej sprzeczności z aktualną wiedzą z genetyki populacyjnej i ewolucyjnej. Większość cech morfologicznych zdeterminowana jest przez zespół współdziałających ze sobą genów. Ponadto różnice genetyczne między populacjami są niewielkie, a większość zmienności przypada na zróżnicowanie wewnątrzpopulacyjne, co stawia pod znakiem zapytania klasyczną definicję rasy. Dlatego dziś bardziej uzasadnione aniżeli wiara w naukową wartość typologii antropologicznej, byłoby wykorzystywanie panelu markerów SNP (AIMs) w celu przewidywania pochodzenia geograficznego nieznanych osób.

Słowa kluczowe: typologia, antropologia sądowa, identyfikacja osobnicza, markery informujące o pochodzeniu, struktura populacji

Pełna wersja w .pdf (122kB)

Print