Przemysław Cynkier
Problemy psychiczne po śmierci osoby bliskiej
jako przedmiot ekspertyzy sądowej
Instytut Psychologii, Wydział Filozofii Chrześcijańskiej, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Streszczenie
Wśród różnych form przeżywania śmierci osoby bliskiej wymienia się żałobę, jej powikłaną postać a także współwystępujące
z nią zaburzenia psychiczne (najczęściej zespoły lękowe, depresja, uzależnienie od substancji psychoaktywnych,
zespół stresu pourazowego). Omówiono przypadek, w którym rodzice wystąpili do sądu o odszkodowanie
i zadośćuczynienie za śmierć syna, który zginął na skutek obrażeń doznanych w wypadku drogowym. U powoda po
śmierci syna wystąpiła reakcja żałoby, a u powódki stan żałoby powikłanej, z którym współwystępowały objawy depresyjne.
Odmienne obrazy kliniczne u każdego z powodów były uwarunkowane innymi cechami osobowości, odmiennymi
modelami radzenia sobie w sytuacjach trudnych, a także schorzeniami somatycznymi. Doprowadziło to do różnych
implikacji orzeczniczych u każdego z badanych. W sprawach odszkodowawczych (śmierć osób bliskich) konieczna
jest diagnostyka różnicowa pomiędzy żałobą, jej powikłaną formą a zaburzeniami o charakterze reaktywnym i endogennym.
Przydatna jest w tym ocena psychologiczna predyspozycji osobowościowych a także mechanizmów radzenia
sobie w sytuacjach obciążających. Niekorzystanie z leczenia psychiatrycznego lub terapii psychologicznej nie może
przesądzać o braku zaburzeń psychicznych. W tego rodzaju sprawach opiniowanie wymaga szczególnej ostrożności
i wyważonych ocen. Należy unikać nadmiernej medykalizacji przeżyć po stracie osoby bliskiej, ale nie można też traktować
stanów psychopatologicznych jedynie w kategoriach fizjologicznej reakcji na śmierć bliskiego.
Słowa kluczowe: żałoba, depresja, ekspertyza psychiatryczna
Pełna wersja w .pdf
Print
