Renata Jacewicz1, Andrzej Ossowski2, Olgierd Ławrynowicz3, Maciej Jędrzejczyk1, Adam Prośniak1, Katarzyna Bąbol-Pokora1, Marta Diepenbroek2, Maria Szargut2, Grażyna Zielińska2, Jarosław Berent1
W poszukiwaniu mogiły szczątków stu Polaków straconych 20 marca 1942 roku w Zgierzu – badania prowadzone w ramach SIGO – Sieci Identyfikacji Genetycznej Ofiar
In search for the grave of 100 Poles executed on March 20, 1942 in Zgierz, Poland – research by SIGO (Network for Genetic Identification of Victims)
1Pracownia Genetyki Medycznej i Sądowej, Zakład Medycyny Sądowej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Polska
2Zakład Medycyny Sądowej, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie, Polska
3Instytut Archeologii, Uniwersytet Łódzki, Polska
1Forensic and Medical Genetics Laboratory, Department of Forensic Medicine, Medical University of Lodz, Poland
2Department of Forensic Medicine, Pomeranian Medical University in Szczecin, Poland
3Institute of Archaeology, University of Lodz, Poland
Streszczenie
Istnieją uzasadnione przypuszczenia, że szczątki ekshumowane w latach 2012 i 2013 w trakcie badań archeologicznych
prowadzonych w Lesie Lućmierskim, ważnym obszarze na mapie niemieckiego nazistowskiego terroru w regionie
łódzkim w Polsce, są w rzeczywistości szczątkami stu Polaków zamordowanych przez hitlerowców w Zgierzu 20 marca
1942 r. Zweryfikowanie tej hipotezy badawczej na mocy postanowienia Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) – Komisji
Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu stawia sobie za cel konsorcjum SIGO (Sieć Identyfikacji Genetycznej
Ofiar) powołane na mocy porozumienia z 11 grudnia 2015 r., stanowiące rozwinięcie projektu PBGOT (Polska Baza
Genetyczna Ofiar Totalitaryzmów). Obecny stan badań pozwolił na ustalenie 14 profili DNA w obrębie badanych
szczątków, w tym 12 profili DNA pochodzących od mężczyzn oraz 2 profili DNA pochodzących od kobiet. Zgromadzono
również 12 profili DNA pochodzących od członków rodzin ofiar egzekucji stu Polaków. Z uwagi na zaawansowany
wiek żyjących najbliższych krewnych ofiar zbrodni w Zgierzu kluczową kwestią jest zabezpieczenie najszybciej,
jak to tylko możliwe, materiałów od pozostałych żyjących członków rodzin ofiar na podstawie zrekonstruowanej przez
IPN, niemal kompletnej listy ofiar, którą zamieszczono w niniejszej pracy.
Słowa kluczowe: niemieckie represje nazistowskie, II wojna światowa, egzekucja stu Polaków, masowa mogiła
w lesie Lućmierz, projekt badawczy SIGO, lista ofiar.
Abstract
It can be reasonably assumed that remains exhumed in 2012 and 2013 during archaeological explorations conducted
in the Lućmierz Forest, an important area on the map of the German Nazi terror in the region of Lodz (Poland), are in
fact the remains of a hundred Poles murdered by the Nazis in Zgierz on March 20, 1942. By virtue of a decision of the
Polish Institute of National Remembrance’s Commission for the Prosecution of Crimes Against the Polish Nation, the verification of this research hypothesis was entrusted to SIGO (Network for Genetic Identification of Victims) Consortium
appointed by virtue of an agreement of December 11, 2015. The Consortium is an extension of the PBGOT
(Polish Genetic Database of Totalitarianisms Victims). So far, the researchers have retrieved 14 DNA profiles from
among the examined remains, including 12 male and 2 female profiles. Furthermore, 12 DNA profiles of the victims’
family members have been collected. Due to the fact that next-of-kin relatives of the victims of the Zgierz massacre are
of advanced age, it is of key importance to collect genetic material as soon as possible from the other surviving family
members, identified on the basis of a list of victims that has been nearly completely compiled by the Polish Institute of
National Remembrance (IPN) and is presented in this paper.
Key words: German Nazi repressions, World War II, execution of a hundred Poles, mass grave in Lućmierz forest,
SIGO research project, victims’ list.
Pełna wersja w .pdf
Print
