Karol Kula, Sebastian Rojek, Martyna Maciów-Głąb, Paweł Kopacz, Małgorzata Kłys
Amfetamina w opiniowaniu sądowo-lekarskim przypadków śmiertelnych
Katedra i Zakład Medycyny Sądowej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie, Polska
Przedmiotem badań niniejszej pracy było 41 przypadków śmiertelnych, w których zgon miał bezpośredni lub pośredni związek przyczynowo-skutkowy z zażyciem amfetaminy. Identyfikację oraz oznaczenie ksenobiotyków we krwi zmarłych przeprowadzono z zastosowaniem metody wysokosprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemową spektrometrią mas z wykorzystaniem jonizacji przez rozpylanie w polu elektrycznym (HPLC-ESI-MS-MS). Tylko w dwóch przypadkach za przyczynę zgonu przyjęto zatrucie amfetaminą. W większości analizowanych przypadków zgon nastąpił w wyniku skojarzonego działania amfetaminy i innych substancji psychoaktywnych (m.in. opiatów, benzodiazepin,
kokainy). W pozostałych przypadkach zgonów gwałtownych odnotowano m.in. obrażenia wielonarządowe (upadek z wysokości, wypadek komunikacyjny), ranę kłutą i ciętą, utonięcie czy uduszenie przez powieszenie. Powyższe można tłumaczyć jako działania ryzykowne, zbrodnicze bądź samobójcze osób będących pod działaniem amfetaminy. W pracy poruszono problematykę interpretacji otrzymanych wyników badania krwi na obecność amfetaminy w aspekcie bezpośredniej lub pośredniej przyczyny zgonu.
Słowa kluczowe: amfetamina, przyczyna zgonu, kazuistyka, opiniowanie sądowo-lekarskie.
Pełna wersja w .pdf
Print
